Binlerce uçak yerde. On binlerce pilot uzun bir süredir uçuş yapmıyor. Koronavirüs etkilerinin azalması ile birlikte yavaş yavaş seferler başlayacak. Bu duruma uçuş ekipleri ne kadar hazır?
Açıkçası bu soru uzun zamandır aklımdaydı. Pakistan’da Karaçi’de meydana gelen kazanın bilgilerine ulaşmaya başladıkça, tekrar düşünmeye başladım.
Pakistan Havayollarına ait Airbus A320, Karaçi’ye inişte yüksek kalmıştı. Hız normalden yüksekti. İniş sırasında muhtemel iniş takımlarının kapalı olması veya pilotlar tarafından erken toplanması nedeniyle uçak motorlarını piste vurmuştu.
Sonrasında pilotlar pas geçmiş, 1800 feet yüksekliğe kadar çıkabilmiş ve sonrasında iki motoru birden kaybetmişti. Piste inmeye çalışırken kısa kaldılar. Süratsiz kalan uçak binalara çarptı. 97 kişi hayatını kaybetti…
Airbus A320 gibi ‘otomatik’ bir uçakta bu dediklerim nasıl meydana geldi, açıkçası akıl yürütmek çok güç. Bir taraftan da doğru yorumlar için Pakistanlı otoritenin yapacağı açıklamaları beklemek gerekiyor.
Ancak şu anlık bilgilere bakınca pilotaj faktörü kazada öne çıkıyor. Benim de aklıma 3 aydır yerde bekleyen uçaklarla yeniden gökyüzüne çıkacak pilotlar geliyor.
Bir çok şirket için bu dönem ciddi hazırlıkla geçti. Pilotlar simülatörde eğitimlerini sürdürdü. Veya uzaktan eğitim yapıldı. Ama bu konuda havayollarının ellerini sıkıştıran şey uçuş emniyeti-maliyetti.
Göreve eğitim için bile olsa çağırılan pilot için ödeme yapmak gerekebiliyordu. Bu dönemde bir çok şirket pilotlarını ücretsiz izne çıkarmıştı.
Uçuşlar başlayınca gelişmeleri dikkatle takip etmek gerekiyor. Sektörün yeniden uçuşlara başlaması kadar bu uçuşların emniyetle yapılması da büyük önem taşıyor.
